Symbolic of the orange

Home About us Research Proces Product

The symbolic of the orange

Origin

The Orange is named after China. The Dutch word is derived from the French 'pomme de sine', which literally means China-apple.

The sweet orange as we know it today was imported by the Portuguese from South China in the sixteenth century. For the first time around 1548 the Portuguese missionaries sent seeds of the orange to the rest of Europe, after which the fruit quickly became popular. In the course of time the fruit has received several names. But the theory remains the same, the name and the fruit comes from China.

Symbolism

The orange (citrus sinesis) is not very popular today. The fruit symbolizes the knowledge of good and evil, and also fertility, as the orange tree bears its fruits all year round. In the present the orange is not something to which we attach importance. The symbolism behind it is not the reason why we buy it or eat it. Although this has not always been the case.

To clarify it on the basis of painting: In history the orange was more often depicted on paintings and this had several reasons.

Herkomst

De Sinaasappel is vernoemd naar China. Het Nederlandse woord is afgeleid van het Frans ‘pomme de sine’, dat letterlijk China-appel betekent.

De zoete sinaasappel zoals wij hem de dag van vandaag kennen werd in de zestiende eeuw door de Portugezen vanuit Zuid-China geïmporteerd. De Portugese missionarissen stuurden rond 1548 voor het eerst zaden van de sinaasappel rond naar de rest van Europa waarna de vrucht snel geliefd werd. In de loop der tijden heeft de vrucht meerdere namen gekregen zoals: sinaasappel en appelsien. Maar de theorie blijft hetzelfde, de benaming en de vrucht is afkomstig uit China.

Symboliek

De sinaasappel (citrus sinesis) stelt de dag van vandaag maar weinig voor. De vrucht staat symbool voor de kennis van het goede en het kwade, daarnaast ook voor de vruchtbaarheid, dit aangezien de sinaasappelboom het hele jaar door haar vruchten draagt.

In het heden is de sinaasappel niet iets waaraan wij belang hechten. De symboliek erachter is niet de reden waarom wij het kopen of eten. Al is dit niet altijd zo geweest. Om het even te verduidelijken aan de hand van de schilderkunst:

In de geschiedenis werd de sinaasappel vaker afgebeeld op schilderijen, en dit had meerder redenen.

Botticelli, La Primavera.

203 x 314 cm

1478

Botticelli shows in La Primavera an allegory at the beginning of spring. In his time, art emphasized the ecclesiastical. There was mainly church art and with this work Botticelli partly broke this rule. However, there are still elements present that focus on this. Thus, Venus is depicted under a semi circle, formed by orange trees that stood for royalness.

After the fifteenth and sixteenth centuries where people mainly showed the side of God's nature, in the seventeenth century the wealth of man is central. In this period the still life got its fame. This period was called 'The golden age'. The still life was created by the increasing interest in exotic fruits, but it was also something that they wanted to unpack and show off. For a long period of almost 200 years, various painters have also been active in these still life, including food still life. They are divided into two categories, including the simple food still life and the food still life. Both are made to show what they have, yet you can distinguish them from each other. An example of this is the work of Pieter Claesz, Still life with herring and beer. Despite the subdued reproduction, there are various elements in the painting that indicate that they were wealthy people who could afford more. So you have the white bread that was not cheap at the time, the herring pre-cut on a tin plate, the decorated beer glass, and so on.

Botticelli toont in La Primavera een allegorie op het begin van de lente. In zijn tijd werd er met kunst vooral de nadruk gelegd op het kerkelijke. Er was vooral sprake van kerkelijke kunst en met dit werk brak Botticelli voor een deel deze regel. Wel zijn er nog steeds elementen aanwezig die zich hiertoe richten. Zo wordt Venus afgebeeld onder een halve cirkel, deze gevormd door sinaasappelbomen die stonden voor de koninklijkheid.

Na de vijftiende en zestiende eeuw waar men vooral de kant van Gods natuur toonden, staat in de zeventiende eeuw de rijkdom van de mens centraal. In deze periode heeft het stilleven zijn faam gekregen. Ze noemde deze periode ‘De gouden eeuw’. Het stilleven is ontstaan door de toenemende interesse in producten maar daarnaast is het vooral iets waarmee men wou uitpakken en pronken. Gedurende een lange periode van bijna 200 jaar zijn er dan ook verschillende kunstschilders toongevend geweest aan deze stillevens, onder meer de voedselstillevens. Ze zijn opgedeeld in twee categorieën waaronder de eenvoudige voedselstillevens en de pronk voedselstillevens. Beiden zijn ze gemaakt om te tonen wat men heeft maar toch kan je ze van elkaar onderscheiden. Een voorbeeld hiervan is het werk van Pieter Claesz, Stilleven met haring en bier.

Pieter Claesz, Stilleven met haring en bier

1636

Despite the subdued reproduction, there are various elements in the painting that indicate that they were wealthy people who could afford more. So you have the white bread that was not cheap at the time, the herring pre-cut on a tin plate, the decorated beer glass, and so on. To illustrate the differences between still life, here is a work by Pieter de Ring, still life with golden goblet. Both have the same goal but it is immediately clear that they have been presented in a different way. In contrast to today, lunch was the most important meal of the day. This meal is therefore extensively represented in the painting. For example, the color contrasts between the food and the objects have been taken into account. It is an accumulation of various exclusive products: Chinese porcelain, silver salt barrel, lobster and oysters and baskets with different types of fruits. So you see in the foreground an orange and a lemon, at that time very exclusive and exotic.

Ondanks de ingetogen weergave zitten er verschillende elementen in het schilderij die erop wijzen dat het hier ging om welgestelde mensen die zich meer konden veroorloven. Zo heb je het witbrood dat in die tijd niet goedkoop was, de haring die voorgesneden op een tinnen bord ligt, het versierde bierglas, enzovoort.

Om te duiden op de verschillen tussen stillevens zie je hier een werk van Pieter de Ring, Stilleven met gouden bokaal.

Beiden hebben ze hetzelfde doel maar het is meteen duidelijk dat ze op een andere manier zijn voorgesteld. In tegenstelling tot nu was in die tijd het middagmaal de belangrijkste maaltijd van de dag. Op het schilderij is deze maaltijd dan ook uitgebreid weergegeven. Zo is er rekening gehouden met de kleurcontrasten tussen het eten en de voorwerpen. Het is een opeenstapeling van diverse exclusieve producten: chinees porselein, zilveren zoutvat, kreeft en oesters en manden met verschillende soorten vruchten. Zo zie je op de voorgrond een sinaasappel en een citroen, in die tijd zeer exclusief en exotisch.

Pieter de Ring, Stilleven met gouden bokaal

1615-1660

But not only in the Netherlands was eating an important subject in painting. But not only in the Netherlands was eating an important subject in painting. This theme was also discussed extensively in other European countries. One of the most famous painters of the seventeenth century was Michelangelo Merisa da Caravaggio. He started his fruit still life in the sixteenth century. For example, as pictured on the image, he painted a fruit basket that he had placed on a wooden surface in front of a yellow wall. The background is not important here. He especially attached importance to the fruit. He painted the fruit as it looked, without perfecting it. So you clearly see that the fruit is already very ripe and that even a number of figs have burst. He paints life as it is and is not involved in religion.

Maar niet enkel in Nederland was eten een belangrijk onderwerp in de schilderkunst. Ook in andere landen van Europa kwam dit thema uitgebreid aan bod. Een van de meest bekende schilders van de zeventiende eeuw was Michelangelo Merisa da Caravaggio. Hij begon al eerder in de zestiende eeuw met zijn fruitstillevens. Zo schilderde hij zoals te zien op de afbeelding een fruitmand die hij had geplaatst op een houten ondergrond voor een gele wand. De achtergrond is hierbij niet van belang. Hij hechte vooral belang aan het fruit. Hij schilderde het fruit zoals het eruit zag, zonder het te gaan perfectioneren. Zo zie je duidelijk dat het fruit al zeer rijp is en dat zelfs een aantal vijgen zijn gebarsten. Hij schildert het leven zoals het is en is hierbij niet bezig met religie.

Michelangelo Merisa da Caravaggio, Basket of fruit

46 x 64.5 cm

1599

A little later, Caravaggio painted another work in which a fruit basket also appears: The Emmaus Passers from 1601. In this painting he gives the fruit a religious symbolism. Even the selection of different fruits are associated with the death of Christ. The fruit that is slightly rotting would refer to his death.

Wat later schilderde Caravaggio een ander werk waarin ook een fruitmand voorkomt: De Emmaüsgangers uit 1601. In dit schilderij geeft hij het fruit wel een religieuze symboliek. Zelfs de selectie van verschillende fruitsoorten worden in verband gebracht met de dood van Christus. Het fruit dat lichtelijk aan het verrotten is, zou verwijzen naar zijn dood.

Michelangelo Merisa da Caravaggio, The Supper at Emma's

141 x 196.2 cm

1601

In this way fruits in different scenes have a different meaning, but every time they become an important part of the scene. As a result, the orange becomes symbolic through time and by several artists. There are an infinite number of examples. One more is the work of Édouard Manet, in his work 'Un bar aux Folies de Bergère' he painted in the foreground an elongated still life including a bowl of oranges. The oranges that not only featured in this work but which he paints more often symbolizes prostitution.

Op deze manier krijgen vruchten in verschillende scènes een andere betekenis maar telkens opnieuw worden ze een belangrijk onderdeel van het tafereel. De sinaasappel krijgt hierdoor doorheen de tijd en door meerdere kunstenaars een symboliek. Er zijn een oneindig aantal voorbeelden. Nog één ervan is het werk van Édouard Manet, in zijn werk ‘Un bar aux Folies de Bergère’ schilderde hij op de voorgrond een langgerekt stilleven waaronder een schaal met sinaasappels. De sinaasappels die niet enkel in dit werk aan bod kwamen maar die hij vaker schildert staan symbool voor prostitutie.

Édouard Manet, Un bar aux Folies de Bergère

96 × 130 cm

1882